In 2010 begon ik met het maken van een beeld, zonder vooropgezet plan, "gewoon" wat hakken. Geleidelijk aan ontstond de vorm, maar daar bleef het lange tijd bij, maar zo'n onaf beeld haakt zich vast in je geest, wat ga je er toch mee doen?? En dan komt het idee, ik zie iets wat ik eerder niet zag en dan begint de klus om er ook iets van te maken. In beeldenpark  Middelheim staat een beeld van twee zwangere vrouwen van Charles Leplae die met elkaar staan te praten; van Mendes da  Costa herinner ik me een zoutglazuurbeeldje van twee kletsende vrouwen op een bankje en in Huizen staat bij de oude kerk een bankje met daarop wat kletsende mensen, uitgevoerd in brons. Zomaar wat mogelijke bronnen die me tot het idee brachten, met daarbij de ervaring dat er altijd wel wordt gefluisterd over....... De titel van het beeld: Súgás (spreek uit sjoegaas) wat gefluister betekent in het Hongaars.
Het einderesultaat staat er nu, twee beeldjes  die dicht bij elkaar op een in woodworks grijstint geschilderd voetstuk van steenbeuk zijn geplaatst. Afmetingen 32 x 18 x 57 cm.