dinsdag 17 december 2013

Titels geven

Eén van mijn lezers vroeg: “hoe kom je nou op een idee voor een beeld, en hoe kom je op een titel”?
Nou, dat is elke keer weer anders, een enkele keer zie ik in het stuk hout een vorm die ik er alleen nog maar hoef uit te halen, maar soms staat een stuk hout jaren in een hoek voor ik eindelijk een idee heb wat ik ermee kan.
In het algemeen is het zo dat uitgaande van een thema een onderwerp zich aandient. Toen ik actief bezig was met handen als thema kon ik  d.m.v. schetsen of het maken van een voorstudie tot een idee komen. Maar het kon ook zo gaan dat ik begon met beeldhouwen en dan vanuit de vorm die ontstond een idee verder kon ontwikkelen en uitwerken.
Omdat ik het geen probleem vind om met oud hout te werken, waarin schroeven of spijkers zaten of waarin houtrot heeft toegeslagen, kan het materiaal mij een heel eind op weg helpen waarbij ik pas in later stadium tot een vormuitwerking kom, binnen de mogelijkheden die het materiaal biedt.

Een titel aan een object geven is een leuke en serieuze bezigheid, waarbij ik dankbaar gebruik maak van het enorme arsenaal aan beeldmateriaal dat in mijn geheugen ligt opgeslagen na de jaren lesgeven als kunsthistoricus en vakdocent kunstvakken. Daarbij merk ik dat ik in mijn werk invloeden kan aanwijzen vanuit dat overvloedige beeldmateriaal.

Maar….. hoe zit het dan met originaliteit? Aha, een boeiende vraag stel ik me daar.


Ik beschrijf een voorbeeld, waarin de bron voor mij, pas achteraf, herkenbaar is. Zou het onbewuste breindeel die invloed hebben uitgeoefend?
Op het plafond van de sixtijnse kapel in Rome is het beroemde frescofragment te zien waarin God zijn hand strekt naar Adam. In mijn beeld  “ Touch” zag ik dat gebaar terug, pas lang nadat het beeld al af was. De titel komt dan van het fresco fragment waarin de aanraking bijna zichtbaar is. Geen bewuste inspiratie, maar achteraf een herkenning. En dat zie ik vaker in mijn beelden, en het verrast me.



Giving titles…….

One of my readers asked me: “ How do you come up with ideas for a statue, or a title”?
Well, that differs every time. It happens that I see a piece of wood and straightaway the perfect form, and I just have to carve. But there are also times a piece of wood is just standing in a corner before I finally have an idea what to do with it.
In general a subject presents itself from a certain theme. At the time when I was working on the theme ‘Hands’ I could form an idea while sketching or studying. But, it could also very well be that I started working the wood and an idea developed from the shape that was created.
I do not mind working with old wood; wood which contains nails or screws, or shows manifestations of dry rot at times helps me along. In a later stage I see a certain form taking shape within the possibilities the material itself offers.

Giving a title to an object is a fun and serious business. I gratefully use the enormous amount of images I have stored in my mind during the years I taught art history. I often notice that I can point at certain influences from those images. But…. what about originality? Indeed an interesting question I ask myself.
Let me describe an example of a case in which I recognised the source subsequently. Could it be the subconscious part of the brain?

The ceiling of the Sistine chapel shows the famous fresco fragment of Gods hand reaching towards the hand of Adam. I recognized that gesture in my statue ‘Touch’ long after it was finished. The title is from the fresco fragment which shows the two hands almost touching. Not a conscious inspiration, recognition afterwards. I often see that in my statues and that surprises me.

zaterdag 23 november 2013

Windfluiter or whistle blower

23 november
Windfluiter

Aan de kust bij Vlissingen zag ik lang geleden een windorgel  [1]. Dat bracht me op het idee om aan een driedimensionale dimensie een vierde dimensie toe te voegen, die van geluid. Op mijn balkon in Huizen waait het veel, en omdat het uitziet op de tuin zou een fluitende tuinkabouter niet misstaan.

En daar gaan we dan.

Van kleirollen bouw ik een figuur op die in onderdelen wordt samengesteld, anders past die niet in de oven. Na het bakken kunnen de delen zo op elkaar worden geplaatst en is de figuur ook nog eens stormvast en vorstbestendig. Maar wat nu als het niet waait en je wilt toch geluid?
Dan blaas je op het tuitje van zijn hoed en je krijgt een fluittoon.

Materiaal witbakkende grove chamotteklei. Hoogte ca 90 cm.  Bouwjaar 2007




Whistleblower

It has been a long time since I saw a wind chime near the coast of Vlissingen, and it gave me the idea to add the dimension of sound to a sculpture. On my balcony in Huizen there is often wind, and because it looks out on the garden a gnome seems the right form.

So here we go.
With clay roles I build a figure made ​​up in different parts, because otherwise is doesn’t fit in the kiln. After firing  the figure can be assembled, and it turned out to be storm and frost resistant.
But what if there is no wind and you want to hear a sound? Then you blow on the nozzle of his cap and you are a whistleblower.

Material:  white coarse chamotte clay. Height approx 90 cm. Year 2007

donderdag 14 november 2013

Bastoncini di Bacchus

Under construction:
Bacchus stokjes/ bastoncini di Bacchus/ Bacchus botok/ Bacchus sticks/bâtons Bacchus

Naast mijn grotere werk ben ik ook bezig met een serie stokbeelden, en daarvoor gebruik ik de stokken die de wijnboeren gebruiken om de druivenstruiken te ondersteunen, deze stokken worden karó genoemd. Het zijn dus eigenlijk een soort stokjes van Bacchus, en zo gaat deze serie beelden heten, en dan vind ik nu eenmaal dat daar een Italiaanse naam bij hoort, klinkt lekker. Als het niet correct is hoor ik het wel van mijn Italiaanse vrienden.
Het is een klus om van een stok die ca 100x4x4 cm is, een beeld te maken; goed kijken hoe de vorm van de stok is, en putten uit een rijke fantasie, vormen de startcriteria. Het is uitdagend werk.
Een extra uitdaging in deze serie is het toepassen van kleur, ik ben nu eenmaal opgegroeid met de natuurlijke kleur van hout, maar ik zie hier wel zeker de meerwaarde van kleuren.

Het eerste  beeld dat ik maakte zag ik vrij snel in de stok, de gebogen lijn deed me denken aan de zogenaamde gotische s-lijn, een elegante pose van de vrouw in de 14e en 15e eeuw, met een verfijnde uitwerking. Mijn ex-leerlingen weten precies hoe dat eruit ziet, of ze zoeken nog even op het web naar info, dat is hen bekend. Van deze stok maakte ik een engel, met een holle rug en bollende buik, grote samengevouwen vleugels en een ingetogen blik. De kleur is in een aantal lagen, schraal opgebracht. Liefst werkte ik de vleugels uit met bladgoud, maar zover ben ik nog niet.

Materiaal acacia, en acrylverf. Afmetingen: stok 82, daarop beeldje van 46x4x4cm.


 Under construction:
Bacchus stokjes/ bastoncini di Bacchus/ Bacchus botok/ Bacchus sticks/bâtons Bacchus
Besides my larger work I am also working on a series of stickimages, and for that I use the sticks that winemakers use to support the vines, these sticks are called Karó .
It is actually a kind of sticks-of-Bacchus , and so this series statuette will be called, and I think that  the Italian name fits well. If the translation it is incorrect, I will hear it from my Italian friends .
It is a audacious to create a statuette out of a stick from  ca 100x4x4 cm; my starting criteria are looking  at the shape of the stick, and put from my rich imagination.
An additional challenge in this series is the use of color, I am accustomed to the natural color of wood, but  here I'm convinced of the value of colors.
I saw this first statuette that I have made, pretty soon in the stock , the curved line reminded me of the so-called Gothic s - line , an elegant pose of the woman in the 14th and 15th centuries, with a sophisticated effect . My former students know exactly what that looks like, or they look a bit on the Web for information, they can find it for sure. Out of this stick I made an angel, with a hollow back and bulging belly, big wings folded and an understated look . The color is applied in a number of thin layers. I prefer to work the wings with gold, but so far I have not yet .
Material acacia , and acrylic paint. Dimensions: 82 stick , the statuette 46x4x4cm .

vrijdag 8 november 2013

BBB / IOS

BBB

-4- 



1 Thandt
Dit beeld-1-stond in mijn tuin, maar eigenlijk is het hout niet geschikt, het is te zacht en snel onderhevig aan verwering. Het stond er 6 maanden en ik heb het nu verplaatst naar een mooie plek onder mijn veranda. Maar het is en blijft een buitenbeeld, al is het nu eigenlijk een binnenbuitenbeeld, een BBB dus. 




-2,2-
Op bijgaande foto´s laat ik iets zien van het ontstaansproces.


-2,1-
Ik begon met een bijna niet te tillen blok hout-2-, waarvan ik besloot een hand te maken

Al werkend kwam ik steeds maar zachte plekken tegen die ik weghakte.

-2,3-
-3-
Tegen het einde kwam de handvorm, maar die vond ik te lomp.-3-.




-5-
Toen was ik al maaaaanden bezig. En nog niet tevreden, naar mijn idee was er te weinig textuur in het hout, ik vond mijn oplossing door een abstraherende aanpak.-4-






Om het beeld te accentueren tegen de achtergrond, was een contrasterend rood accent nodig.-5-



Titel: Thandt
Populier hout, 
Afmtingen 125x40x40 cm, 
Jaren  2008-2013

IOS

This statue  -1- stood in my garden, but in fact it is not a suitable timber, it is too soft and subject to rapid weathering. It was there six months and I have now moved it to a nice spot under my porch. But it is still an outside statue, though it is actually an InsideOutsideSculpture, so an IOS.

On the photos I show something of the creation process.
I started with a block-2,1-, almost impossible to lift, timber,  which I decided to transform into a hand. Whilst working I constantly had to chop off soft spots -2,2 + 2,3- and at the end emerges the handform, but it was too rude for me. -3-
At that moment I had been working on it for months and months.  But  I was not satisfied, I found it too little texture in the wood,I found my solution by working to an abstraction.-4-

To accentuate the statue against the background a contrasting red accent was needed-5-.

Title: Thandt
Poplar wood, 
dimensions125x40x40 cm, 
Year 2008-2013



zaterdag 2 november 2013

Dryope, nymf.

A dead tree  gives firewood , but a dead plum tree, that´s wood for sculpting.  But surprisingly dead wood means wood rot and woodworm, the log is lying on the workbench and chisels go into it.

What do you make, ask Otto, a retired photographer from Budapest . I do not know, but think , given the shape I see arise , a woman . Aha, you make your own muse ?

Ultimately, it does not become my muse but a special woman, Dryope. The dimensions: the trunk is 10,5 cm the diameter and height 139 cm.
Dryope is one of the Greek dryads, they protected the fruit and woe if you caused
damage to a tree, you waited a punishment. There I was not afraid , I would rather give Dryope 's miserable story a different turn.

 http://en.wikipedia.org/wiki/Dryope
Her hands extend in a pleading  gesture to the gods to free her from the treetrunk.
Well , that struggle has taken a while for me, sometimes something broke off and I had to use a replacement piece, but after all this is for me the most valuable statue I currently have. It's not for sale, unless you want to pay the palindrome price of € 1313131, then I might sell it .

Nymf Dryope



Een dode boom levert brandhout voor de kachel,  maar een dode  pruimenboom, dát is hout om een beeld uit maken.  Maar dood hout betekent verrassend hout, met rotte plekken en houtworm,.... de stam ligt op de werktafel en de beitels gaan erin.


Wat maak je vraagt Otto, een gepensioneerde fotograaf uit Boedapest. Ik weet het nog niet, maar denk, gezien de vorm die ik zie ontstaan, een vrouw.  Aha, je maakt je eigen muze? 

Uiteindelijk is het niet mijn muze geworden  maar een bijzondere vrouw, Dryope. De afmetingen:  de stam is doorsnede 10,5 cm en de hoogte is  139  cm. 

Dryope is een van de Griekse dryaden, ze beschermden de vruchtbomen en o wee als je schade toebracht aan een boom, dan wachtte je een straf. Dáár was ik niet bang voor, liever wilde ik Dryope‘s ellendige verhaal[1],  een andere wending geven. Haar handen strekken zich in een hoopvol smeken naar de goden om haar toch los te maken van de stam, waaraan ze probeert zich te ontworstelen.  Nou, die worsteling heeft voor mij een poos geduurd, soms brak er iets af en moest ik een vervangend stuk inzetten, maar tenslotte is dit voor mij het meest waardevolle  beeld dat ik momenteel heb. Het is niet te koop, tenzij je de palindroomprijs van € 1313131 wilt betalen, dan wil ik het misschien wel verkopen.

dinsdag 29 oktober 2013

Zonlicht op Acteon

Dit beeldje -Metamorfose- van slechts 2 cm dik, 12 cm hoog en 31 cm breed is van albast, en gemaakt in 2008. Het is eigenlijk 2,5 dimensionaal, omdat ik hier de achterzijde vlak heb gehouden.
Voor dit onderwerp vond ik inspiratie bij Ovidius (zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Aktaion), maar anders dan in zijn verhaal wordt Acteon hier zelf een hond. De verhalen van Ovidius vormden ook voor veel van mijn leerlingen een goede bron van inspiratie.




Ik laat twee afbeeldingen zien, één waarbij het zonlicht meespeelt en één waarbij alleen de witte kleur van albast te zien is (met een irri donkere vlek van mijn camera, die mag je wegpoetsen met photoshop als je wilt). Het beeldje staat bij mij op de vensterbank en het zonlicht geeft aan dit beeld een interessante kleurwijziging.. Het is moeilijk om dat in een plaatje te vangen.


zaterdag 26 oktober 2013

woodworks



Niks origineel hoor, al dacht ik van wel, als je op het web woodworks intikt kom je er heel wat tegen. Jammer dan, weer niet uniek.

Maar waarom woodworks?
Nou lees: hier in Hongarije, en trouwens al veel eerder in Frankrijk  wordt mijn naam uitgesproken als woet.  Dus als je als woet wurkt ben je een woodworker, simpel toch. En daarom is niet alles wat ik maak: wout werken, woodworks, van hout.

Ik werk ook met klei, gips, albast, serpentijn en met speksteen.
In deze blog laat ik een eenvoudig grapje zien, een elastiekje dat om een blokje speksteen is gedaan, de foto’s spreken voor zich denk ik.


vrijdag 25 oktober 2013

Thirteen




Er zijn veel redenen om een beeld te maken, dit beeld was een cadeau voor de 90e verjaardag van mijn vader, die buitengewoon hand-vaardig was, vandaar dertien vingers. Het was heerlijk om dit beeld voor hem te maken en het heeft nog een paar jaar in zijn kamer gestaan. Nu is het privébezit, en daar is het goed. Op de foto’s laat ik een paar stappen zien in het maakproces.


donderdag 24 oktober 2013

In 2010 begon ik met het maken van een beeld, zonder vooropgezet plan, "gewoon" wat hakken. Geleidelijk aan ontstond de vorm, maar daar bleef het lange tijd bij, maar zo'n onaf beeld haakt zich vast in je geest, wat ga je er toch mee doen?? En dan komt het idee, ik zie iets wat ik eerder niet zag en dan begint de klus om er ook iets van te maken. In beeldenpark  Middelheim staat een beeld van twee zwangere vrouwen van Charles Leplae die met elkaar staan te praten; van Mendes da  Costa herinner ik me een zoutglazuurbeeldje van twee kletsende vrouwen op een bankje en in Huizen staat bij de oude kerk een bankje met daarop wat kletsende mensen, uitgevoerd in brons. Zomaar wat mogelijke bronnen die me tot het idee brachten, met daarbij de ervaring dat er altijd wel wordt gefluisterd over....... De titel van het beeld: Súgás (spreek uit sjoegaas) wat gefluister betekent in het Hongaars.
Het einderesultaat staat er nu, twee beeldjes  die dicht bij elkaar op een in woodworks grijstint geschilderd voetstuk van steenbeuk zijn geplaatst. Afmetingen 32 x 18 x 57 cm.






dinsdag 22 oktober 2013

verbeelding

Wat is dat, verbeelding? Is dat een stuk brandhout in je handen nemen en zien dat er eigenlijk een boek ligt? Waardoor je tijdens het uitwerken van het boek meer warmte genereert dan het blok zelf ooit in de kachel zou opleveren? 
In deze blog ga ik in op achtergronden van mijn werk als beeldhouwer, met informatie over techniek, materiaal, idee ontwikkeling, kunsthistorische perspectieven en ik ga in op reacties van lezers.
Dit boek is gemaakt uit acaciahout, de afmetingen zijn  26 x 15 x 6 cm. In de vormgeving heb ik bewust het spinthout intact gelaten om de bovenrand van het boek te benadrukken. De vorm suggereert ook dat het boek veel gebruikt is, de bladzijden zijn dikker aan de buitenranden door het vele omslaan. Ik ben altijd op zoek naar een verrassend detail, dat is hier het kapitaalbandje, nog net zichtbaar aan de rugkant van het boek. Dit object is ntk= niet te koop.  Tenslotte is een goed boek een vriend voor het leven, toch?!